Apr 17, 2008

Pilihan (bhg 1)

Wirda melihat jam di tangan, menunjukkan pukul 8. Masih ada sejam lagi sebelum semua rakan sepejabatnya datang. Ramai yang belum sampai, memandangkan office hour hanya akan bermula sejam kemudian. Sengaja dia datang awal untuk menyiapkan satu surat penting yang perlu diserahkan hari ini. Wirda menarik nafas panjang dan melepaskannya perlahan, cuba menghilangkan kegelisahan yang dirasakan semakin melemaskan.

Hari ini segalanya akan berubah. Impian yang pernah dibina akan diruntuhkan demi hukum yang telah Allah tetapkan. Berdarah, pedih dan sesakit mana sekalipun hatinya, dia pasti akan lakukan juga. Dia yakin, masa akan menyembuhkan luka. Kata-kata itu sering didengari, dan mungkin inilah masanya untuk mengalaminya sendiri. Duri yang terbenam di dalam hati perlu dicabut. Labih baik berdarah sekarang dan kemudiannya berparut asalkan tidak dibiarkan saja, kemudian merebak sehingga akhirnya bernanah.

“Abang bohong dgn Wirda. Abang kata abang belum dimiliki, abang kata abang belum beristeri, tapi rupanya abang dah ada anak pun.” Dia bersuara dalam tangisan kecewa. Tak sangka Fazli menyembunyikan sesuatu yang begitu penting.

“Wirda, maafkan abang. Abang terlalu sayangkan Wirda, abang tak sanggup kehilangan Wirda, sebab tu lah abang rahsiakan perkara ni.” Kata Fazli menjelaskan dengan penuh kekesalan. Hatinya terusik melihat airmata gadis itu menitis laju.

“Abang tak patut buat Wirda macam ni...” Esakan Wirda makin menjadi. Sedih dan sakit hati menerjah benaknya bila dia dipersembahkan dengan sekeping gambar yang menceritakan segala-galanya.

“Abang tahu. Tapi kalau abang bagitahu Wirda sedari awal, pasti abang langsung tak berpeluang nak mendekati Wirda. Sedangkan abang sukakan Wirda semenjak kita berjumpa kali pertama lagi.”

“Abang, mungkin kita tak patut teruskan lagi hubungan ini.” Kata-kata yang mengejutkan Fazli tapi memang telah dijangka.

“Wirda, please! Jangan buat keputusan terburu-buru. Abang tahu abang salah, tapi tolonglah, jangan hukum abang begini. Berikan abang peluang untuk jelaskan semuanya.” Rayu Fazli lagi.

“Nak jelaskan apa lagi? Yang jelas sekarang ialah abang bohongi Wirda!” Kata Wirda agak keras. Tak pernah suara dia bernada setinggi itu semenjak dia mengenali Fazli.

“Wirda, dengarlah apa yang abang cakap ni dulu. Kalau selepas ni Wirda masih tetap dengan keputusan Wirda, abang akan terima. Walaupun hati abang pedih, kalau abang tak mampu buat Wirda faham keadaan abang, kalau Wirda masih rasakan abang ni jahat kerana membohongi Wirda, abang akan terima apa juga kemahuan Wirda. Mungkin itu adalah hukuman buat abang kerana berdosa dgn Wirda.” Pinta Fazli sayu. Hati Wirda terusik. Mungkin dia terlalu keras tadi. Hatinya sakit kerana terlalu sayang. Memang terluka sangat oleh berita yang memang tak disangka-sangka.

“Wirda, duduk dulu. Biar abang jelaskan.” Pujuk Fazli dengan penuh mengharap sambil menarik lengan baju Wirda. Mahu tak mahu, Wirda kembali melabuhkan punggungnya kebangku kayu yang telah menyaksikan pertemuan mereka yang pertama dulu. Mungkin kerusi ini jugalah yang akan menyaksikan pertemuan terakhir mereka. Entah berapa banyak agaknya pertemuan dan perpisahan yang telah disaksikan oleh kerusi ditaman ini, tak siapa yang tahu. Fazli menarik nafas mengumpul kekuatan lalu bersuara, “Wirda tahukan, mak abang sakit. Dia dah tua dan uzur sangat.” Wirda mengangguk perlahan.

“Dah agak lama dia sakit sebenarnya. Dia selalu desak abang supaya berkahwin, tapi selalu abang tangguh sebab abang belum temui gadis yang abang suka. Sampailah satu ketika dia masuk hospital dan masa tu dia minta agar abang bersetuju dengan permintaannya nak mencari isteri untuk abang. Abang serba salah Wirda. Antara hati yang masih ingin mencari sendiri seorang perempuan yang dicintai untuk diberikan status sebagai isteri dan juga kemahuan mak yang tak mahu menunggu lagi. Abang bukan anak yang baik kalau abang tak memenuhi kehendaknya. Lagipun masa abang berkahwin dulu, kita belum kenal lagi. Kalaulah abg kenal Wirda masa tu, pasti abang akan kenalkan Wirda dgn mak abang dan abg pasti dia akan restui. Tapi abang kenal Wirda selepas abg telah dimiliki. Macam mana abang nak kenalkan Wirda pada dia? Abang serba salah Wirda. Kenapa selepas abang menjadi milik orang lain baru abang ditemukan dengan? Kenapa hati abang tak boleh melepaskan Wirda walaupun tahu yang mungkin Wirda tak rela menjadi milik abang selepas tahu siapa abang yang sebenarnya? Kenapa abang tak boleh jadi lelaki yang berani berterus terang sebelum ni? Abang tak tahu jawapannya. Yang abang tahu ialah abang sayangkan Wirda.” Fazli berkata sambil meraup muka, seolah cuba menyapu segala kekesalan yang menyaluti hatinya, yang tergambar diwajahnya. Wirda diam, sendunya telah berkurang. Sayu hatinya mendengar rintihan lelaki itu.

“Abang selalu tanya diri abg, apa yang perlu abang lakukan. Abg dah beristeri tapi abg sayangkan Wirda. Hidup abang ceria semenjak bertemu Wirda, lebih bersemangat dari dulu. Dengan Wirda, abang boleh bercerita apa saja. Mendengar celoteh Wirda, buat abang rasa benar-benar bahagia.” Luah Fazli lagi setelah dilihatnya Wirda kaku dan beku tanpa sepatah kata yang keluar dari bibirnya.

“Maafkan abang Wirda, maafkan abang” Fazli berkata sambil matanya merenung Wirda, mencari kasih yang telah gugur oleh kesilapan sendiri. Wirda membalas renungan itu sejenak, kemudian tunduk. Takungan airmata dikelopak mata lelaki begitu berkesan dihati Wirda.

“Abang dah ada isteri. Dia lebih mampu membuatkan abang bahagia dengan kedudukan dia sebagai isteri berbanding dgn Wirda yang hanya menjadi kekasih sementara abang. Pasti dia begitu istimewa sehingga mak abang telah memilih dia untuk menjadi suri hidup abang.” Wirda berkata sayu, pasrah.

“Dia tanggungjawab abang dan abang harus jaga dia, membahagiakan dia demi janji abang pada mak abang. Memang abang akui, dia isteri yang baik, tapi ... dia.... ahh... biarlah... Mungkin kekurangan abang kerana masih perlu berusaha menyayangi dia walaupun kami dah 3 tahun hidup bersama. Lagipun cinta bukan boleh dipaksa. Abang pun kadang tu tak faham dengan diri sendiri. Mungkin Wirda rasa abang kejam, tapi bukankah Wirda sendiri yang selalu cakap, kita punya pilihan untuk memilih bahagia yang kita mahukan?”

“Tapi sekarang tak sama abang...” Keluh Wirda sedih.

“Hati abang masih sama. Perasaan abang masih macam dulu. Wirda kebahagiaan abang, salahkah kalau abang memilih untuk terus bersama dengan Wirda? Dulu Wirda telah memilih untuk menerima abang dihati Wirda, kenapa tidak sekarang? Kenapa Wirda berubah?" Soal Fazli kesal. Wirda diam, tak tahu apa yang harus dicakapkan. Wirda pernah berjanji pada diri sendiri untuk menjadi seorang kekasih dan isteri yang setia hanya pada seorang lelaki. Tapi kenapa cintanya tertumpah pada lelaki yang telah berpunya? Perlukah lagi dia memegang keazaman diri yang telah ditanam semenjak dulu lagi? Kejamkah dia pada Fazli dan juga pada dirinya sendiri jika mengambil keputusan untuk melukakan hati mereka yang sama-sama menyintai?

"Abang masih orang yang sama, hati abang akan tetap menyayangi Wirda walau apapun keputusan Wirda.” Fazli berkata lemah, bernada pasrah.

“Abang, Wirda tak mahu jadi perosak rumahtangga orang. Abang tahukan yang Wirda memang sayangkan abang, tapi Wirda tak mahu lukakan hati dan perasaan isteri abang. Dia tentu menyayangi abang sepenuh hatinya. Janganlah kerana Wirda, abang dan isteri berpisah pula.” Wirda serba salah, antara sayang dan kewarasan yang menagih perpisahan.

“Wirda bagitahu abang, apa yang harus abang lakukan, supaya abang tak akan kehilangan Wirda?”

“Abang perlu terus bersama dengan isteri abang kerana tanggungjawab dan amanah mak abang.”

“Abang tahu dan itulah yang abang lakukan selama ini. Salahkah abang kerana dalam masa yang sama abang mengharapkan Wirda tetap bersama abang demi cinta yang telah lama abang cari.” Pinta Fazli mengharap. Wirda terdiam, keliru dengan apa yang perlu diputuskan. Hatinya subur disirami kemanjaan Fazli, kini telah berbunga sayang, berbuah cinta. Inilah kali pertama mereka bertengkar semenjak mereka berkenalan dan berhubung rapat. Segalanya begitu sempurna untuk satu hubungan yang diimpikan akan berkekalan.

“Terserah pada Wirda untuk buat keputusan. Abang dah jelaskan kedudukan abang. Abang memang harap sangat hubungan kita tak berakhir hanya kerana abang telah berkahwin. Abang tak boleh halang kalau Wirda nak benci abang kerana kesilapan abang merahsiakan siapa diri abang yang sebenarnya. Tapi abang harap Wirda faham, segala yang berlaku ada sebabnya. Abang yakin, kalau cinta abang ikhlas, Wirda boleh rasa dan Wirda tahu apa yang Wirda mahukan.” Kata Fazli lemah.

“Berikan Wirda masa. Wirda ada masalah lain yang perlukan perhatian Wirda, masalah adik-adik yang nak belajar, masalah kerja lagi dan sekarang ni... ini pulak yang datang. Wirda bingung!” Keluh Wirda sambil memejamkan mata seketika.

“Maafkan abang kerana bagi masalah baru pada Wirda. Selama abang bersama Wirda, abang memang harap dapat meringankan beban Wirda, buat Wirda ketawa dan release dari tekanan kerja. Abang mahu Wirda bersemangat untuk lalui kehidupan kat sini, sebab abang tahu tak mudah untuk hidup berjauhan dengan keluarga dan memikul tanggungjawab mencari rezeki untuk mereka. Tapi tak sangka, sekarang ni abang yang menambahkan beban difikiran Wirda.” Kesal. Wirda tiba-tiba rasa bersalah kerana lupa segala sumbangan yang telah Fazli berikan pada dia.

“Abang memang telah banyak bantu Wirda, berikan Wirda kekuatan dan selalu ingatkan Wirda tentang tanggungjawab Wirda. Terima kasih, Wirda hargai semua yang abang buat tu, tapi....”

“Abang masih mahu jadi orang yang sama. Itupun kalau Wirda izinkan..." Katanya penuh harapan. Wirda tunduk tanpa kata.

"Oh ya... Sekarang ni ada kekosongan jawatan kat opis abang. Wirda pun tengah cari kerja lain kan? Abang harap sangat Wirda kerja dengan abang. Soal gaji Wirda jangan risau, abang akan beri gaji yang maksimum yang dibenarkan untuk jawatan tu. Ia pasti dapat meringankan beban Wirda untuk bantu keluarga kat kampung. Mereka perlukan Wirda dan abang memang mahu Wirda jadi
anak yang baik. Sambil tu paling abang harap ialah kita boleh jumpa setiap hari sebab abang memang mahu tengok senyuman Wirda yang selalu abang rindukan itu.” Cadang Fazli dengan mata bersinar. Wirda terharu dengan sikap Fazli yang selalu cuba mencari jalan untuk membantunya. Memang Fazli lelaki yang baik dan itulah yang buat Wirda mula berfikir dua kali untuk meninggalkan lelaki itu.

Dan demi kesungguhan yang ditunjukkan oleh Fazli, Wirda bertahan. Mempersiapkan diri untuk menerima perkongsian yang diharapkan akan membahagiakan. Cuba untuk menerima kenyataan bahawa apa yang paling dibenci dulu, itulah yang mungkin terjadi padanya nanti. Bermadu.


No comments: